ECZACILAR VE ECZANELER HAKKINDA

ECZACILAR VE ECZANELER HAKKINDA
KANUN
Kanun Numarası : 6197
Kabul Tarihi : 18/12/1953
Yayımlandıgı R.Gazete : Tarih : 24/12/1953 Sayı : 8591
Yayımlandıgı Düstur : Tertip : 3 Cilt : 35 Sayfa : 83
B R NC BÖLÜM
Eczacılar
Madde 1 – Eczacılık; eczane, ecza deposu, ecza dolabı, galenik, tıbbi ve ispençiyari
mevat ve müstahzarat laboratuarı veya imalathanesi gibi müesseseler açmak ve isletmek veya
tıbbi ve ispençiyari müstahzarat ihzar veya imal etmek veyahut bu kabil resmi veya hususi
müesseselerde mesul müdürlük yapmaktır.
Madde 2 – Türkiye Cumhuriyeti hudutları içinde eczacılık yapabilmek için asagıdaki
vasıfları haiz olmak sarttır:



A) Türk vatandası olmak;
B) Türkiye Eczacı Mektep veya fakültelerinden diplomalı olmak veya yabancı
memleketlerdeki eczacı mektep veya fakültelerinden diplomalı olup da 3 üncü madde
geregince ilmi hüviyetini ispat etmis veya imtihanı kazanmıs olmak;
C) Diplomaları Saglık ve Sosyal Yardım Vekaletince tescil edilmis olmak;
D) Bu kanunun 4 üncü maddesinde yazılı hallerden biri bulunmamak.
Madde 3 – Yabancı memleketlerdeki eczacı mektep veya fakültelerinden diplomalı
olan Türk vatandası eczacılar Türkiye'de sanatlarını yapabilmek için:
A) Program ve tahsil müddeti bakımından Türkiye Eczacı Mektebi veya fakültelerine
muadil olan yabancı eczacı mektep veya fakültelerinden diplomalı iseler eczacı mektebi veya
fakültelerince teskil edilecek bir jüri önünde ilmi hüviyetlerini ispat etmeye;
B) Tahsil müddeti Türkiye Eczacı Mektebi veya fakültelerinin tahsil müddeti kadar
olmakla beraber tahsil programlarında Türkiye Eczacı Mektebi veya fakültelerinin
derslerinden bazıları bulunmıyan veya bulunmakla beraber daha az bir müddet içinde
okutulan veya müddet az oldugu halde tahsil programı aynı olan yabancı memleketler eczacı
mektebi veya fakültelerinden diplomalı iseler aynı sekilde kurulacak bir jüri önünde eczacı
mektebi veya fakülteleri tarafından ayrıca tespit edilecek bir programa göre imtihan vermeye;
C) Gerek tahsil müddeti ve gerek tahsil programları Türkiye Eczacı Mektebi veya
fakültelerinin müddet ve programlarından eksik olan yabancı memleketler eczacı mektebi
veya fakültelerinden diplomalı iseler eksik kalan müddet ve programlarını Türkiye'de
tamamladıktan sonra (B) bendinde bildirilen imtihanı vermeye;
Mecburdurlar.
Saglık ve Sosyal Yardım Vekaletince bu gibilerin diplomaları ancak ilmi hüviyetin
ispatından veya imtihanın kazanılmasından sonra tescil olunur.
Madde 4 – (Degisik: 23/1/2008-5728/167 md.)
Asagıda yazılı haller eczacılık yapmaya manidir:
A) Türk Ceza Kanununun 53 üncü maddesinde belirtilen süreler geçmis olsa bile; kasten
islenen bir suçtan dolayı bes yıl veya daha fazla süreyle ya da devletin güvenligine karsı
suçlar, Anayasal düzene ve bu düzenin isleyisine karsı suçlar, milli savunmaya karsı suçlar,
devlet sırlarına karsı suçlar ve casusluk, kamunun saglıgına karsı suçlar, zimmet, irtikâp,
rüsvet, hırsızlık, dolandırıcılık, sahtecilik, güveni kötüye kullanma, hileli iflas, ihaleye fesat
karıstırma, edimin ifasına fesat karıstırma, suçtan kaynaklanan malvarlıgı degerlerini aklama
veya kaçakçılık suçlarından hapis cezasına mahkûm olmak.
B) Baska memleketlerde sanatını icradan menedilmis olup bu muamelenin haklı oldugu cra
Vekilleri Heyetince kabul edilmis olmak;
C) Sanatını yapmasına mani iyilesmez bir hastalıgı bulunmak;
Ç) Sanatını yapmasına mani olacak derecede iki gözü rüyetten mahrum olmak.
Madde 5 – Eczane açmak isteyen, yahut eczanesini satmak ve yahut baska bir yere
nakletmek isteyen eczacı bir istida ile Saglık ve Sosyal Yardım Vekaletine ve yahut alakalı
saglık ve sosyal yardım müdürlügüne ve yahut mahalli Hükümet tabipligine müracaat eder.
Yeniden eczane açmak isteyenler asagıda yazılı vesikaları da birlikte verirler:
A) Tasdikli nüfus kagıdı sureti;
B) Tasdikli diploma sureti;
C) Hal tercümesi;
D) Mahkumiyeti bulunmadıgına dair adli vesika;
E) Sanat yapmasına mani iyilesmez bir hastalıgı veya rüyetten mahrumiyeti
bulunmadıgına dair rapor;
F) Dört adet fotograf.
Tamamlanan evrak üzerinde Saglık ve Sosyal Yardım Vekaleti tarafından yapılacak
tetkikat neticesinde en geç 30 gün zarfında ruhsatname tanzim ve teblig olunur.
Madde 6 – Eczacılar asagıdaki hallerde sanatlarını icradan menedilerek kendilerine
verilmis olan ruhsatnameler Saglık ve Sosyal Yardım Vekaletince daimi olarak geri alınır:
A) Ruhsatname almak için ibraz edilen evrakın hilafı hakikat oldugu ve bidayeten
eczacılıga mani bir halin bulundugu resmen tahakkuk ederse;
B) 4 üncü maddedeki haller vuku bulursa.
Madde 7 – Bir eczacı almıs oldugu müsaadeden sarfınazar eder veya iflasına yahut
hacrine hükmolunur veya vefat eylerse ruhsatname sakıt olur.
Madde 8 – Vefat eden veya hacr edilen veya meslek ve sanatının icrasından
mütevellit devamlı malüliyete duçar olan bir eczane sahibinin karısı veya kocası veya
çocukları varsa eczanenin bunlar hesabına bir mesul müdürün idaresi altında isletilmesine
Saglık ve Sosyal Yardım Vekaletince ruhsat verilir. Bu suretle verilecek ruhsatnamelerden
Harçlar Kanununa göre harç alınır.
Madde 9 – A) Bir eczanenin mesul müdür tarafından mahcur namına idare edilmesi
hacredilen eczacı hakkındaki hükmün ref'ine veya kendisinin vefatına;
B) Sanatın icrasından mütevellit maluliyet dolayısıyla bir eczanenin mesul müdür
tarafından idaresi malul eczacının ölümüne;
Kadar devam eder.
Ölen bir eczacının karısı veya kocası veya çocukları namına mesul müdür tarafından
idaresi (5) seneyi geçemez.
Su kadar ki; ölen eczacının çocugu bu müddetin hitamında resit degilse resit oluncaya
ve eczacı mektebine veya fakültesine girdigi takdirde bu tahsili bitirinceye kadar devam eder.
Madde 10 – Vefat eden eczacının varisleri arasında, karı, koca veya çocuk yoksa
eczane bunların haricindeki mirasçılar tarafından nihayet bir sene zarfında tasfiye edilir.
Bu müddet içinde eczanenin bir mesul müdürle idaresi mecburidir.
Madde 11 – Bir eczaneyi devir veya satın alan kimse eczane açmak için bu kanunda
yazılı sartları haiz oldugu takdirde, namına ruhsatname verilir.
Bu satıslar Hükümet tabibinin huzuruyla ve noterlikçe yapılır.
Madde 12 – Devredilen veya satılan bir eczanede bulunan uyusturucu maddelerin
satıs ve devir muamelesinin mahallin en yüksek saglık amirine bildirilmesi ve istenilen
malümatın verilmesi mecburidir.
Madde 13 – Bir eczacı eczanesini kapatmak veya nakletmek veya eczanesinin
unvanını degistirmek isterse bir ay evvel mahallin en yüksek saglık amirine haber vermeye
mecburdur.
Madde 14 – Asagıdaki bentlerde gösterilen hususi eczanelerle ecza dolaplarının
açılmasına mahallin saglık ve sosyal yardım müdürlügü tarafından usulü dairesinde müsaade
verilir ve keyfiyet Vekalete bildirilir.
A) çindeki hastalara ilaç vermeye mahsus hastane ve buna benzer müesseselerin
eczaneleri;
B) Yalnız fakirlere parasız ilaç verip hiçbir suretle para karsılıgı reçete ile ilaç imal
etmeyen belediye ve hayır cemiyetlerinin eczaneleri;
C) Eczane bulunmayan yerlerde (Resmi veya serbest) eczacılar bulunmadıgı takdirde,
resmi veya serbest tabiplerin veya kendi subeleri dahilinde ilaç veren veterinerlerin ecza
dolapları;
D) Eczanesi bulunan merkezlerden 10 kilometre uzak olup da müstahdemlerine ilaç
verilmesine lüzum görülen ziraat isletmeleri veya çiftlik veya sanayi müesseseleri ve
mümasili tesekküllerin sahiplerinin ecza dolapları.
(A) ve (B) bentlerinde yazılı hususi eczanelerin bir diplomalı mesul müdür eczacının
idaresinde bulunması sarttır. Bu takdirde mesul müdürlere ait müsaade veya ruhsatname
Saglık ve Sosyal Yardım Vekaletince verilir.
D) bendinde yazılı çiftlik ve müesseselerde ecza dolabının açılması, ancak o
mahallerde ecza dolabının mesuliyetini deruhte edecek bir eczacı veya tabibin bulunmasına
baglıdır.
Madde 15 – Serbest eczane bulunmayan yerlerde bu kanunla gösterilen umumi
hükümlere tevfikan mesul müdür bulundurmak sartıyla belediye veya özel idareler eczane
açabilirler.
Madde 16 – 14 üncü maddenin (C) bendindeki ecza dolapları ile 15 inci maddede
yazılı eczaneler hakkında verilen müsaade bu mahallerde bir serbest eczanenin açılması
halinde kendiliginden hükümsüz kalır, ecza dolabı ve eczane kapatılır.
Resmi ve Devlete baglı tesekküllere ait eczaneler, bu mahallerde serbest eczane
bulunmadıgı takdirde bedeli mukabilinde halka ilaç satmaya veya tertip etmeye mezundur.
Madde 17 – Memur veya asker olan kimse eczane açamaz ve bir eczanenin mesul
müdürlügünü yapamaz.
Ancak tek eczaneli yerlerdeki eczanelere üç ayı tecavüz etmeyen nezareti bu kayıttan
müstesnadır.
Bir eczane sahibi olup da askerlik hizmetini yapmak üzere silah altına davet edilen
veya mebus veya belediye reisi seçilen eczacılar bu vazifeleri devam ettigi müddetçe
eczanelerini bir mesul müdür marifetiyle idare edebilirler.
Madde 18 – Bir eczacının birden fazla eczane açması veya mesul müdürlügünü
üzerine alması yasaktır.
Madde 19 – Bir eczane sahibi eczanesi dısında ilaç tertip edemiyecegi ve mesleki
dısında bizzat ticaret yapamıyacagı gibi ögretmenlikten ve seçimle elde edilen vazifelerden
baska bir is de kabul edemez.
K NC BÖLÜM
Eczaneler
Madde 20 – Eczane binalarının kaç kısımdan mürekkep olacagı ve laboratuarların
vasıf ve sartları ve içerlerinde bulunması lazım gelen alet ve saire ve eczanenin dahili
hizmetleri Saglık ve Sosyal Yardım Vekaletince tayin ve tespit olunur.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Ecza ve kimyevi maddeler
Madde 21 – Müesseselerde bulundurulan Türk kodeksine dahil ecza ve kimyevi
maddeler Türk kodeksinde yazılı vasıf ve sartları haiz olacaktır.
Madde 22 – Ambalajları açılmıs tıbbi ecza ve kimyevi maddelerin saf
olmamalarından ve iyi muhafaza edilmemelerinden eczane, ecza deposu ve laboratuar
sahipleri ve mesul müdürleri mesuldür.
Madde 23 – Zehirli ve müessir eczanın muhafazası ve müstehlike satısı bu husustaki
kanun ve mevzuata göre yapılır.
Madde 24 – Reçete mukabilinde verilmesi mesrut olan ilaçların reçetesiz verilmesi ve
zehirli ve müessir maddelerin eczanelerde toptan satılması yasaktır.
Madde 25 – Eczaneye imal edilmek üzere bırakılan reçetelerin tadil veya tagyir
edilmeden yapılması mesrut olup ilaçların ve reçetelerin (Fiyatları üzerinde yazılmak
suretiyle) alıcıya verilmesi Saglık ve Sosyal Yardım Vekaletince tespit ve ilan olunacak
esaslara göre yapılır. Eczanelerde hazırlanan reçetelerin ilaçlarında görülecek hata ve saireden
dogrudan dogruya eczanenin mesul müdürü sorumludur.
Eczacılar muhteviyatında yanlıslık oldugundan süphe ettikleri reçetelerle kodekste
yazılı miktarlardan fazla eczayı ihtiva edip altı iki çizgi ile çizilerek ayrıca imza edilmis
olmayan reçeteleri müdavi tabip ile temas etmeden imal edemezler.
Ancak müdavi tabip ile temas imkanı bulunmayan hallerde reçeteyi kodekste yazılı
azami miktarlara göre yapmakla beraber keyfiyeti mahallin en yüksek saglık amirine
bildirirler.
Madde 26 – Eczanelerde günlük reçetelerin kaydına mahsus Saglık ve Sosyal Yardım
Vekaleti tarafından verilen örnege uygun olarak bastırılacak, mahalli saglık amirligince
yaprak adetleri tasdik edilmis ve mühürlenmis, bir defter tutulur. Bu defterlerin bes sene
müddetle muhafazası mecburidir.
Madde 27 – Tabip veya veteriner hekimin adres ve diploma numarasını açık olarak
göstermeyen, resmi veya hususi hastane saglık merkezi, dispanser ve poliklinik yapan benzeri
müesseselerin baslık ve poliklinik numarasını tasımayan, okunması güç, sifreli yahut kodekste
yazılı dillerden baska dille yazılmıs reçeteler imal ve ihzar olunamaz.
Madde 28 – Eczanelerde eczacılık ve ziraatta kullanılan kimyevi maddelerle sıhhi
malzeme, alatı tıbbiye ve tuvalet esyasından maada esyanın müsteriye satılmak maksadıyla
bulundurulması yasaktır.
Madde 29 – Acil tedavide kullanılan ve Saglık ve Sosyal Yardım Vekaletince tayin ve
tespit olunan maddelerin piyasada mevcut oldugu takdirde eczanelerde bulundurulması
mecburidir.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Teftis
Madde 30 – Eczanelerle ecza depoları ecza ticarethaneleri ve ecza imalathaneleri ve
laboratuarları Saglık ve Sosyal Yardım Vekaletinin murakabesi altında olup her zaman teftise
tabidirler.
Bunların senede en az iki defa teftisi mecburi oldugu gibi lüzum görüldügü sair
zamanlarda dahi teftis olunur.
Madde 31 – Teftis, saglık müfettisleri veya saglık müdürleri ve yahut Saglık ve
Sosyal Yardım Vekaleti veya müdürlügünce tensip edilecek resmi tabipler tarafından yapılır.
Madde 32 – Teftise memur olarak müesseseye gelen ve hüviyetlerini ispat eden
salahiyet sahibi memura ecza müessesesinin her tarafını ve defterlerini ve alet ve edevatı ile
ilaçlarını göstermeye ve teftise mütaallik olarak istenilen bütün malümatı vermeye müessese
sahibi veya mesul müdürü mecburdur.
Madde 33 – Müfettis veya salahiyet sahibi memur tarafından teftis esnasında görülen
bozuk, magsus veya gayrisafi ecza ve kimyevi maddeler imha ve bir zabıt varakası yapılarak
teftis varakasına rapt olunur. Ancak bu nevi eczanın imhasına eczacı tarafından itiraz edilirse
bu gibi maddelerden alınacak üç numune eczacı ve teftisi yapan memur tarafından beraberce
mühürlenerek bir numune eczane veya laboratuarda bırakılır, diger ikisi resmi bir tahlil
müessesesine gönderilir. Eczacının bu muameleden kaçınması halinde de keyfiyet bir zabıtla
tespit olunur. Aynı maddenin geri kalan kısmı mühürlenerek imhası tehir ve kullanılması
tahlil neticesine kadar menedilir ve teftis varakasına kaydolunup keyfiyet Vekalete bildirilir.
Resmi tahlil müessesesinden alınacak cevaba göre karar vermek Saglık ve Sosyal Yardım
Vekaletine aittir. Teftisi yapan memur bazı maddelerin bozuk, magsus ve gayrisafi
oldugundan süphe ederse aynı suretle muamele yapar.
Madde 34 – Teftisten dolayı vaki olacak sikayetlerin merci Saglık ve Sosyal Yardım
Vekaletidir.
BES NC BÖLÜM
Müteferrik hükümler
Madde 35 – (Degisik: 9/3/1954 - 6340/1 Md.)
Hastalık ve sair mazeretlerle eczanesinden ayrılan bir eczacının bu ayrılıs müddeti
yirmi dört saati tecavüz ettigi takdirde mahallin en büyük saglık amirine bir yazı ile haber
verilir. Ayrılıs müddeti on bes güne kadar devam edecekse ikinci eczane bulunmayan yerlerde
eczaneye; varsa resmi eczanenin eczacısı, yoksa mahallin serbest tabibi, bulunmadıgı veya
kabul etmedigi takdirde muvafakatleri ile Hükümet veya belediye tabibi nezaret eder, aksi
takdirde eczane kapatılır.
kinci bir eczane bulunan yerlerde mesul müdür tayini kabil olmadıgı takdirde eczane
kapalı kalır. Ayrılıs müddeti on bes günden fazla sürecekse, eczane açık bırakılmak istenildigi
takdirde Saglık ve Sosyal Yardım Vekaletinden izin almak ve bir mesul müdür tayin etmek
mecburidir.
Madde 36 – Tabiplerin tertip ettikleri reçeteleri hazırlamak ve muhteviyatlarını
müracaat sahiplerine temin etmek üzere birden fazla eczanenin bulundugu yerlerdeki
eczanelerin gece ve pazar nöbetleri, mahallin en yüksek saglık amirinin tensibiyle halkın
ihtiyacını temin edecek surette tanzim olunur.
Gerek nöbet ve gerekse tatil zamanları için verilecek emirlere eczacıların tabi olması
mecburidir.
Madde 37 – Tabiplerin; eczanelerde hasta kabul etmeleri yasaktır. Ancak kaza ve ani
bir tehlikeye ugrayarak eczaneye gelen veya getirilen kimselerin ilk tedavisinin yapılması
caizdir.
Madde 38 – Her eczacı eczanesi mıntakası içindeki mahallerde oturan ve tababet
yapan tabiplerin isim ve adresleriyle hangi saatlerde muayenehane veya evlerinde
bulunduklarını gösterir mahallin saglık amirlerince tertip edilmis bir listeyi eczane içinde
halkın görebilecegi bir mahalle asmaya mecburdur.
Madde 39 – Eczanelerde ihzar edilen reçetelerde yazılı ilaçların fiyatlarını tespit için
en geç bir sene zarfında Saglık vs Sosyal Yardım Vekaletince bir tarife yapılarak usulü
dairesinde ilan edilir.
Bu tarifeler en az senede bir defa tetkik edilerek lüzum görülürse tadil ve aynı sekilde
ilan olunur.
laç fiyatları hakkındaki sikayetlerin tetkiki Saglık ve Sosyal Yardım Vekaletine aittir.
Yapılan tetkik sonunda tarife üstüne çıktıgı anlasılanlara yazılı ihtar yapılır. ki yazılı ihtara
ragmen bu hareketlerine devam eden eczacılar hakkında mahkemece 44 üncü madde hükmü
tatbik olunur.
ALTINCI BÖLÜM
Cezalar
Madde 40 – (Degisik birinci fıkra: 23/1/2008-5728/168 md.) Bu Kanunda yazılı usullere
uygun olarak ruhsatname almaksızın 1 inci maddede sayılı yerleri açanlar üç aydan bir seneye
kadar hapis ve yüz günden az olmamak üzere adlî para cezasıyla cezalandırılır.
(Degisik ikinci fıkra: 23/1/2008-5728/168 md.) Eger fiil eczacılık yapmak hakkını haiz
olmayanlar tarafından islenirse, verilecek cezalar yarı oranında artırılır.
Her iki halde de mahkeme kararına hacet kalmaksızın bu gibi yerler mahallin en
yüksek saglık amiri tarafından derhal kapatılır.
Madde 41 – (Degisik : 23/1/2008-5728/169 md.)
Bu Kanunun 1 inci maddesinde sayılan yerlerde ambalajsız veya ambalajı açılmıs olarak
bozuk veya zamanı geçmis veya magsus veya gayrisafi ilaç ile ambalajlı olsa bile zamanı
geçmis ilaç bulunduran kisiye, fiili Türk Ceza Kanunu hükümlerine göre ceza sorumlulugunu
gerektirmedigi takdirde, bes yüz Türk Lirası idarî para cezası verilir. Ayrıca, bu ilaç ve sair
ecza maddesine el konularak imha edilmek üzere mülkiyetinin kamuya geçirilmesine karar
verilir.
Madde 42 – (Degisik : 23/1/2008-5728/170 md.)
Bu Kanunun 1 inci maddesinde sayılan yerlerde ilaç halinde ihzar, imal veya tertip edilmemis
olan bozuk veya magsus ecza ve kimyevi maddeler bulundugu takdirde, bunlara el konulup
usulüne uygun sekilde yok edilmekle beraber bu yerleri bizzat idare eden eczacı ile bu
Kanunda yazılı sebeplerle eczacının bulunmaması halinde bu yerlerde mesul müdürlük
yapanlara bin Türk Lirasından üçbin Türk Lirasına kadar idarî para cezası verilir.
Madde 43 – (Degisik birinci fıkra: 23/1/2008-5728/171 md.) Zehirli veya kimyevi
maddelerle tıbbî ecza ve müstahzarların müsaadesiz satılması yasaktır. Bunları müsaadesiz
satan veya satmak üzere dükkanın da bulunduranlar Türk Ceza Kanununun 193 üncü
maddesine göre cezalandırılır.
Ancak eczanesi bulunmayan yerlere munhasır olmak üzere Saglık ve Sosyal Yardım
Vekaletince tespit ve ilan edilecek müstahzarlar bu hükümden müstesnadır.
Madde 44 – (Degisik : 23/1/2008-5728/172 md.)
Bu Kanunda yazılı olan yasaklara ve mecburiyetlere muhalif hareket edenlere, fiilleri suç
olusturmadıgı takdirde ve bu Kanunda özel hüküm bulunmayan hallerde iki yüz Türk Lirası
idarî para cezası verilir.
Madde 45 – (Degisik : 23/1/2008-5728/173 md.)
Eczaneyi isletmeye basladıktan sonra mazeretsiz olarak ve mücbir sebepler dısında eczanesi
olan yerlerde otuz gün, olmayan yerlerde on gün müddetle eczanesini kapalı bırakan veya
teftis sırasında görülen noksanların tamamlanması için yapılmıs iki yazılı ihtara riayet
etmeyen eczacılara, bes yüz Türk Lirası idarî para cezası verilir.
Bu Kanunda yazılı olan idarî para cezaları mahallî mülkî amir tarafından verilir
Madde 46 – Eczacılar ve Eczaneler hakkındaki 964 sayılı kanunla buna zeyil 5320
sayılı kanunun hükümleri mülgadır.
Geçici Madde 1 – 964 sayılı kanunun 51 inci maddesinden istifade ile eczanelerde
hasta kabul ve muayene suretiyle icrayı tababet eyliyen doktorlar isbu kanunun yayını
tarihinden itibaren bir ay içinde muayenehanelerini eczane dısına nakle mecburdurlar.
Geçici Madde 2 – Lozan Sulh Muahedesine göre Türkiye'de eczacılık etmek
müsaadesini almıs olan eczane sahibi yabancı eczacılar bu kanun hükümlerine riayet etmek
sartıyla sanatlarını icraya devam ederler.
Madde 47 – Bu kanun nesri tarihinde yürürlüge girer.
Madde 48 – Bu kanun hükümlerini Saglık ve Sosyal Yardım ve Adalet vekilleri
yürütür.